دستورالعمل تولید تمرهندی

تمر هندی از نظر اقتصادی درختی مهم است که در بسیاری از کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای جنوبی به صورت خودرو یا دست کاشت وجود دارد. مقاومت بسیار آن در برابر تنش های مختلف زیستی و غیرزیستی، ارزش غذایی بالا و توانایی تبدیل آن به انواع فراورده های غذایی سبب شده است در بسیاری از کشورهای مستعد، توسعه چشمگیری پیدا کند و زمینه ای برای کسب درامد باشد. متاسفانه این گیاه در ایران گسترش زیادی پیدا نکرده است و فقط تک درختانی از آن در نواحی ساحلی و جنوبی به صورت پراکنده مشاهده می شود. بر اساس آمار موجود سطح زیر کشت فعلی تمر هندی در استان سیستان و بلوچستان حدود 30 هکتار است که بیش تر در مناطق ساحلی و جنوبی متمرکز شده است. با توجه به شواهد موجود، به دلیل سازگاری بالا و رشد و عملکرد رضایت بخش، امکان کاشت این گیاه در بخش بزرگی از کشور بویژه در استان های جنوبی وجود دارد. در صورت کشت این محصول در مناطق سازگار، زمینه اشتغال و کسب درامد برای تعداد کثیری از افراد در زیربخش های کشاورزی، صنایع تبدیلی، تجارت و بازاررسانی آن فراهم می شود.