مقایسه روش تدریس مبتنی بر آموزش جیگ ساو و روش های تدریس متداول بر خود- نظم بخشی یادگیری، خودکارآمدی و باورهای هوشی دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش تعیین میزان مقایسه تأثیر روش تدریس مبتنی بر آموزش جیگ ساو و روش های تدریس متداول بر خود-نظم بخشی یادگیری، خودکارآمدی و باورهای هوشی دانش آموزان بوده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفیخوشه ای استفاده گردید. در ابتدا از بین کلیه مدارس ابتدایی ناحیه سه شهر کرمانشاه، مدارس ابتدایی پسرانه انتخاب شد. وبعد از بین مدارس پسرانه این شهر مدرسه شهید مکفایی به تصادف انتخاب شد. مدرسه ابتدایی پسرانه پایه پنجم (بعنوانگروه آزمایش) و کلاس دیگر این پایه (بعنوان گروه کنترل) در نظر گرفته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامیدانش آموزان پسر پایه پنجم مقطع ابتدایی ناحیه 3 شهر کرمانشاه در سال 99-1398 می باشند حجم نمونه در این پژوهشدانش آموز پسر در پایه پنجم ابتدایی بود، که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابیمتغیرهای پژوهش و جمع آوری داده های مربوط به متغیرها، ازپرسشنامه های راهبردهای یادگیری خود - تنظیمی پینتریچ ودی گروت (1990)، باورهای هوشی عبدالفتاح وییتس (2006) و پرسشنامه خودکارآمدی SEQ-C توسط موریس (2001) استفاده شد. داده ها با استفاده ازآماره های توصیفی شامل (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار، واریانس) و در سطحاستنباطی نیز با توجه به نوع داده ها از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف و تحلیل کواریانس و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین خود - نظم بخشی یادگیری و خودکارآمدی دانش آموزانی که با روش تدریسمبتنی بر آموزش جیگ ساو آموزش می بینند در مقایسه با دانش آموزانی که با روش های تدریس متداول آموزش می بینندتفاوت وجود دارد.

Keywords:

آموزش جیگ ساو , ی تدریس متداول , خود- نظم بخشی , یادگیری , خودکارآمدی و باورهای هوشی