اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر بهزیستی اجتماعی، مثبت اندیشی و پذیرش اجتماعی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز

این پژوهش به بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر بهزیستی اجتماعی،مثبت اندیشی وپذیرش اجتماعی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان اهواز بود. نمونه شامل 60 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بودند که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین جامعه آماری انتخاب شدند و نیز به عنوان 30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل به قید قرعه انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ، مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی 1988 و پذیرش اجتماعی کراون و مارلو SDS بود. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ، 90 دقیقه ای در معرض متغیر مستقل(آموزش مهارت های ارتباطی) قرار گرفتند سپس از هر دو گروه پس آزمون و آزمون پیگیری به عمل آمد. تحلیل داده ها از روش کوواریانس چند متغییری مانکوا و تحلیل واریانس یک متغیری (آنکوا) در سطح 0/05 استفاده شد، نتایج بدست آمده نشان می دهند که آموزش مهارت های ارتباطی بر، بهزیستی اجتماعی ،مثبت اندیشی وپذیرش اجتماعی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم تأثیر دارد.

Keywords:

ارتباطی , مثبت اندیشی , پذیرش اجتماعی , بهزیستی اجتماعی