تاثیر روانشناسی معماری بر طراحی مركز نگهداری كودكان كار

شكل گيري شخصيت كودكان از محيطي اغاز مي شود كه در آن محيط پرورش مي يابند و آموزش مي بينند كودكان شخصيت شكننده ايدارند و اين مهم در مورد كودكان بي سرپرست از شدت زيادي برخوردار است پون اين كودكان به صورت طبيعي از برخي نيازهاي مادي و معنويخود محرومند و بايد توجه داشت كه اين كودكان خود آسيب هاي زيادي ديده اند و هر چقدر محيط زندگي آنها آرام تر و امن تر باشد تاثير بيشتريدر بهبود روحيات آنها دارد. چگونگي استفاده از فضاهاي معماري و روابط همواره مورد توجه بوده است. هدف كلي ايجاد مجموعه اي از فضاها وعملكردهاي موثر در آرامش كودكان كار و بي سرپرست مي باشد به گونه اي كه با ويژگي هاي روحي، رواني و جسماني آنان متناسب باشد. نوعتحقيق در اين مطالعه كاربردي و روش آن بر اساس بررسي هاي نظري، توصيفي- تحليلي مي باشد كه براي تحليل نمونه ها از روش مقايسه اي-تطبيقي استفاده شده است. تكنيك گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني بوده كه درمطالعات ميداني بررسي سايت مورد مطالعه را گرفته است.پرسش هايي در مورد چگونگي تاثير فضاها و تاكيد بر روابط فضايي مختص هر كاربري و همچنين تاثيرات فرم و روابط فضايي بر آسايش كودكان واحساس امنيت در آنها مورد توجه قرارگرفته است و به خصوص چگونگي ارتباط معماري روانشناسي همواره مدنظر بوده است كه اين روند اهميتفرم و فضا را مورد توجه قرار داده است. اصول كلي طرح با توجه به نيازها و استانداردها در فضاهاي مشابه شكل گرفته است. در واقع اين طرحضمن ايجاد آرامش براي انسان هاي آسيب ديده با آموزش دادن واصلاح افراد سبب بازگشتي موفقيت آميز به زندگي دوباره بوده است.

Keywords:

معماری و روانشناسی , روانشناسی محیطی , روابط فضایی , کودکان کار