اثر استفاده از طرح حیاط پویا در آموزش و ارتباط آن با خلاقیت هیجانی و تفکر واگرای دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اجرای طرح حیاط پویا بر بهبود تفکر خلاق و خلاقیت هیجانی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. روش پژوهشی شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره ی ابتدایی شهر خلیل آباد در سال 1398-97 بودندکه 30 نفر از آنها به صورت نمونه گیری خوشه ای و درون خوشه ی تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی 15 نفر و گروه کنترل 15 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ده جلسه در برنامه حیاط پویا قائدیان و نیکومنش، 1396 شرکت داده شدند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه تفکر خلاق عابدی 1363، پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل 1999 بود که در ابتدا و انتهای پژوهش توسط گروه ازمایش و کنترل تکمیل شد. نتایج نشان داد بین دو گروه کنترل و آزمایش پس از تعدیل اثر متغیر همپراش پیش آزمون در نمرات پس آزمون تفکر خلاق دانش اموزان درسطح P‹0/01 تفاوت معناداری وجود دارد. به بیان دیگر برنامه اجرای حیاط پویا، تفکر خلاق دانش آموزان را افزایش داده است. همچنین نتایج نشان داد بین دو گروه گواه و آزمایش پس از تعدیل اثر متغیر همپراش پیش آزمون در نمرات پس آزمون مولفه های خلاقیت هیجانی در سطح P‹0/05 تفاوت معناداری وجوددارد، یعنی اجرای حیاط پویا، باعث بهبود مولفههای خلاقیت هیجانی شده است. بنابراین پیشنهاد می شود با توجه به فواید جسمانی و روانی ونداشتن عوارض جانبی، از بازیهای حیاط پویا به عنوان عاملی جهت افزایش تفکر خلاق و خلاقیت هیجانی دانش آموزان استفاده شود.

Keywords:

حیاط پویا , خلاقیت هیجانی , تفکر خلاق