ارزیابی پتانسیل خودترمیمی قیر اصلاح شده با پلیمر۲-هیدروکسی اتیل متاکریلات

خستگی رایج ترین خرابی ایجاد شده در روسازی آسفالتی بوده که به شکل ترکهای مویی تشکیل و با گذر زمان و عدم ترمیم گسترش یافته و موجب اضمحلال روسازی می شود. خودترمیمی پدیده ای است که به مقابله با گسترش ترکهای مویی می پردازد. قیر خالص به دلیل ماهیت ویسکوالاستیک ذاتا دارای قابلیت خودترمیمی می باشد. اصلاح قیر با مواد پلیمری یکی از راهکارهای افزایش قابلیت خودترمیمی در قير است. ۲-هیدروکسی اتیل متاکریلات پلیمری با خواص خودترمیمی بوده که در صنعت پزشکی و ساخت لنز مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق برای بهبود خواص خودترمیمی قیر، پلیمر ۲- هیدروکسی اتیل متاکریلات با ۳ درصد مختلف (۳، ۵ و ۷ درصد وزنی) با قیر خالص ترکیب و نمونه های قیری تحت آزمایش های طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، آزمون رزونانس مغناطیسی هسته ای و میکروسکوپ الکترونی روبشی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اصلاح قیر با پلیمر ۲-هیدروکسی اتیل متاکریلات موجب افزایش قابلیت خودترمیمی و بهبود مقاومت پیرشدگی قیر اصلاح شده در مقایسه با قیر خالص میشود.

Keywords:

قیر اصلاح شده , خودترمیمی , پلیمر ۲-هیدروکسی اتیل متاکریلات