بهبود کیفیت آب شور با استفاده از روش گیاه پالایی توسط گیاهان شورپسند

بیش از 97 درصد از منابع آبی جهان را آب دریاها و سایر منابع آب شور تشکیل می دهند که استفاده از روش های نمک زدایی مقرون به صرفه، می تواند مشکل جهانی آب را برطرف سازد. نمک زدایی آب های شور یکی از راهکارهای قابل بررسی برای کاهش محدودیت منابع آب کشاورزی بوده و یک مزیت بزرگ آن قابل اطمینان بودن است. گیاه پالایی از روش های تضمین شده برای رفع بسیاری از آلاینده ها معرفی شده که مجموعه ای از تکنیک ها با به کارگیری گیاه جهت رفع آلودگی از خاک، فاضلاب، آب های زیرزمینی و سطحی توصیف می گردد. هالوفیت ها یا گیاهان شورزیست، گیاهان مهم قابل توجهی هستند که قادرند غلظت هایی از نمک را تحمل کنند که 99 درصد گیاهان در این شرایط قادر به حیات نیستند. در این مطالعه گیاه آتریپلکس لنتی فورمیس به همراه بستر زئولیت به عنوان پالاینده و آب با هدایت الکتریکی 15dS/m به عنوان آب شور انتخاب شد. گیاه آتریپلکس در سه تراکم صفر، 12 و 24 بوته و در چهار زمان ماند 7، 14، 21، 28 روز تحت شرایط آزمایش قرار گرفت و مقادیر وزن گیاه، هدایت الکتریکی و اسیدیته قبل و بعد از آزمایش اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بیشترین کاهش هدایت الکتریکی و اسیدیته در تراکم 24 بوته و در زمان 28 روز به ترتیب 15/91 و 10 درصد بوده است. همچنین نرخ رشد گیاه در طول 28 روز از آزمایش در تراکم های 12 و 24 بوته به ترتیب 17/8 و 14/7 درصد بود.

Keywords:

هیدروپونیک , گیاه پالایی , شورپسند , هدایت الکتریکی , آبیاری