زبان شناسی تاریخی با استفاده از رویکرد تالشی

ریشه شناسی یا اتیمولوژی علمی بر پایۀ دانش زبان شناسی تاریخی و قانون و قاعده های تبدیل آوایی و نیز متن های موجود و بازسازیواژگان در خانواده های زبانی است. با شناسایی خانواده های زبانی و قاعده های تغییر آوایی در زبان ها، پایه های ریشه شناسی نیز استوارترمی شود. از پایان سدۀ نوزدهم و آغاز سدۀ بیستم میلادی به بعد فرهنگ های ریشه شناسیک و تاریخی زبان ها پدید آمدند. با بررسیمتن های بازمانده از دوران های گوناگون زبانی و ضبط و ثبت های مختلف واژگان در دوره های مختلف و نیز شکل واژگان در گویش هایمختلف همان زبان، ریشه شناسی علمی توانست برای هر واژه تاریخچه و زندگی نامه ای مستند و علمی بنویسد. همچنان که دانشزبان شناسی تاریخی و واژه شناسی پیشرفت می کند و آگاهی های تازه از زبان های گذشته به دست می آید برخی از ریشه شناسی های علمینیز دستخوش دگرگونی و بهبود می شوند و برخی هم نامعتبر می گردند. ریشه شناسی علمی درک ما را از زبان بهتر و دقیق تر می کند وحتی بخشی از تاریخ و فرهنگ را آشکار می کند. ما در این بررسی مختصر از چند واژه ی تالشی، نشان خواهیم داد که واژگان تالشیواژگانی معلق و بی ریشه نیستند، که نه تنها هم خوانی و هم خونی با زبان ها و گویش های هم گروه ایرانی خود دارند، بلکه پیشینه و قدمتآن به زبان های ایرانی باستان نیز می رسد.

Keywords:

گویش تالشی , زبان شناسی تاریخی , ریشه شناسی , زبان های ایرانی باستان