مقایسۀ تطبیقی مهر و کین در شاهنامه و ایلیاد

یکی از مهم ترین موضوعات مطرح شده در شاهنامه و ایلیاد، مهر و کین است. فردوسی در مسألۀ مهر و دلدادگی، بیشتر از واژۀ مهر استفاده گرده است تا عشق. کین و انتقام از محرک های جنگ در شاهنامه است که همراه با نام جویی و افتخار، حس تحسین برانگیز و شگفتی آور می آفریند. در ایلیاد، عشق به زنی به نام هلن مایۀ جنگ و انتقام و شکل گیری داستانی ده ساله است، حال آنکه در شاهنامه نه تنها عشق سبب جنگ نمی شود؛ بلکه سر آغاز شادزیستی و خوش نشینی است. پژوهش حاضر، نگاهی تطبیقی به مسألۀ مهر و کین در شاهنامه و ایلیاد دارد. براساس نتایج این پژوهش، موضوع کین خواهی در ایلیاد در مقایسه با شاهنامه پر رنگ است. این مطلب را می توان از توصیف صحنه های خشونت بار و دلخراش در بخش های مختلف ایلیاد دریافت. در ایلیاد، در بسیاری از موارد، عشق ها متافزیکی است؛ یعنی انسان ها به خدایان و یا خدایان به انسان ها علاقه می ورزند؛ حال آنکه در شاهنامه، عشق ورزی ها در محدودۀ روابط انسانی و زندگی اجتماعی تجلی می یابد.

Keywords:

شاهنامه , ایلیاد , کین , مهر