تاثیر درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم استرس دانش آموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم استرس دانش آموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر همدان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرحپیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر همدان در سال تحصیلی 99-1398 (470 نفر)، بود که 30 نفر از دانش آموزان پسر مبتلا به آرتریت روماتوئید به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و کنترل ( 15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 1 ساعتی تحت گروهدرمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع آوری داده ها بر اساس مقیاس افسردگی، اضطراب استرس فرم بلند DASS-42 انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS 23 در بخش استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم استرس دانشآموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئیدشهر همدان، تاثیر دارد.

Keywords:

گروه درمانی , درمان شناختی-رفتاری , استرس , آرتریت روماتوئید