اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دوره اول متوسطه تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دوره اول متوسطه تحصیلی بود این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 98-99 تشکیل داد که از بین آنها تعداد 30 دانش آموز با گمارش تصادفی 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پکیج آموزشی ذهن آگاهی محمدخانی و خانی پور ( 1391 )، پرسشنامه خودکارآمدیتحصیلی جینک و مورگان ( 1999 ) و پرسشنامه اضطراب ریاضی پلیک و پارکر ( 1982 ) بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های از روش تحلیل کواریانس تک متغیره در نرم افزار spss 20 استفاده شد و نتایج نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می شود (p<0/005). همچنین نتیجه پژوهش نشان داد: کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب کاهش اضطراب ریاضی در دانش آموزان می شود (p<0/005) بنابراین به دست اندرکاران امر مشاوره و آموزش پیشنهاد می شود جهت افزایش خودکارآمدی و کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزاناز آموزش مولفه های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده کنند.

اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب ریاضی دانش آموزان دوره اول متوسطه تحصیلی Keywords:

کاهش استرس , ذهن آگاهی , خودکارآمدی تحصیلی , اضطراب ریاضی