بررسی نقش میانجی شایستگی حرفه ای معلمان در رابطه نگرانی معلمان از نوآوری و هوش عاطفی با اثربخشی مدرسه

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی شایستگی حرفه ای معلمان در رابطه نگرانی معلمان از نوآوری و هوش عاطفی با اثربخشی مدرسه است. روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان مدارس دخترانه دوره متوسطه اول شهر مرند (159 نفر) بوده است که از بین آن ها طبق فرمول کوکران با جامعه معلوم 113 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. روش نمونه گیری طبقه ای نسبی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد است. به منظور اندازه گیری متغیرهای نگرانی معلمان از نوآوری از پرسشنامۀ هال و همکاران (1973)، هوش عاطفی از پرسشنامه گلمن (2001)، اثربخشی مدرسه از پرسشنامه هوی و همکاران (2009)، شایستگی حرفه ای معلمان از پرسشنامه طهماسب زاده شیخلار و همکاران (1396) استفاده شده است. برای تأیید روایی سؤالات پرسشامه از روایی صوری، تحلیل عاملی تأییدی، روایی همگرا و روایی واگرا و برای پایایی آن از پایایی آلفای کرونباخ و ترکیبی استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که نگرانی معلمان از نوآوری با اثربخشی مدرسه و شایستگی معلمان رابطه دارد. شایستگی حرفه ای معلمان و هوش عاطفی معلمان با اثربخشی مدرسه رابطه دارد. همچنین نشان داد که، شایستگی حرفه ای معلمان در رابطه نگرانی معلمان از نوآوری و هوش عاطفی با اثربخشی مدرسه نقش میانجی دارد.

بررسی نقش میانجی شایستگی حرفه ای معلمان در رابطه نگرانی معلمان از نوآوری و هوش عاطفی با اثربخشی مدرسه Keywords:

نگرانی معلمان از نوآوری , هوش عاطفی , اثربخشی مدرسه , شایستگی حرفه ای معلمان