اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر هوش هیجانی و کیفیت زندگی خانواده های دارای فرزند بیش فعال

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر هوش هیجانی و کیفیت زندگی خانواده های دارای فرزند بیش فعال است.این پژوهش، از لحاظ هدف، یک پژوهش کاربردی است و به لحاظ روش یک پژوهش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون پس آزمون به همراه گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمام خانواده های دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی مراجعه کننده به کلینیک مشاوره در شهر کرج در سال 1397-1398 که از بین آنها تعداد 30 دانش آموز مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان شناسی با گمارش تصادفی 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و ابزار گردآوری داده ها اجرای پکیج مهارت های ارتباطی براساس دیدگاه هارجی و دیکسون ( 2004 ) پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا و شرینگ (1990)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ( 1991 ) بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود نتایج تحلیل نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی موجب افزایش هوش هیجانی خانواده های دارای فرزند بیش فعال می شود (p<0/005) همچنین نتایج فرضیه دوم نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی موجب افزایش کیفیت زندگی خانواده های دارای فرزند بیش فعال می شود (p<0/005).

Keywords:

مهارت های ارتباطی , هوش هیجانی , کیفیت زندگی , خانواده های دارای فرزند بیش فعال