اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر توانمندسازی زنان خانه دار

هدف از انجام این تحقیق اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر توانمندسازی زنان خانهدار بود که با روش نیمه آزمایشی و طرحپیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را زنان خانه دار مراجعه کننده به سرای محله منطقه5 تهران که تعداد آن ها برابر با 155 نفر بود تشکیل دادند. 30 نفر از زنان خانه دار مراجعه کننده به سرای محله منطقه 5 تهرانبه روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استانداردتوانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995) بود. گروه آزمایش در جلسات آموزشی مهارتهای زندگی شرکت کرده و گروه گواهدر انتظار بودند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا برای فرضیههای فرعی) استفاده نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر توانمندسازی زنان خانه دار اثربخش است. در واقع آموزش مهارتهایزندگی موجب بهبود توانمندسازی زنان خانه دار می گردد. با توجه به مقدار شدت اثر (0/854)، آموزش مهارتهای زندگی براحساس داشتن حق انتخاب تاثیر بیشتری نسبت به مولفه های دیگر توانمندسازی زنان خانه دار داشته است.

Keywords:

مهارتهای زندگی , توانمندسازی , زنان خانه دار , احساس معنی داری در شغل , احساس شایستگی در شغل , احساس داشتن حق انتخاب , احساس مؤثر بودن , احساس مشارکت با دیگران