تأثیر تمرینات ویژه انفرادی و گروهی بر عملکرد حرکتی و اضطراب اجتماعی کودکان عقب مانده جسمی و ذهنی

پژوهش حاضر با هدف تأثیر تمرینات ویژه انفرادی و گرهی بر عملکرد حرکتی و اضطراب اجتماعی کودکان عقب مانده جسمی و ذهنی شهر کرمانشاه در سال 1397-98 انجام شده است. پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بسط یافته با گروه کنترل می باشد. در این طرح دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل وجود دارد. شرکت کننده های گروه آزمایش اول 8 جلسه تمرینات گروهی و شرکت کنندگان گروه آزمایش دوم 8 جلسه تمرینات انفرادی و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد که تمرینات ویژه گروهی و انفرادی باعث بهبود عملکرد حرکتی و اضطراب اجتماعی کودکان عقب مانده جسمی و ذهنی شده است. مهم ترین نتایج این پژوهش، موثر مفید بودن استفاده از تمرینات ویژه گروهی وانفرادی بر بهبود عملکرد حرکتی و اضطراب اجتماعی گردد. بنابراین تمرینات ویژه انفرادی و گروهی می تواند بر بهبود عملکرد حرکتی واضطراب اجتماعی، موثر واقع شود.

Keywords:

تمرینات ویژه انفرادی و گروهی , عملکرد حرکتی , اضطراب اجتماعی , عقب ماندگی جسمی و ذهنی