ارزیابی شبکه زهکشی زیرزمینی دشت بهبهان

دشت بهبهان یکی از چهار زیر پروژه هائی است که در قالب همکاریهای فنی و اعتباری بانک جهانی با دولت جمهوری اسلامی ایران برای بهسازی شبکه های آبیاری از سال ١٣٧٣ آغاز شده و هم اکنون مراحل پایانی خود را میگذراند . بخشی از برنامه های این پروژه اجرای عملیات تجهیز و نوسازی و نیز زهکشی زیر زمینی در اراضی زیر پوشش شبکه آبیاری دشت بوده است. شبکه آبیاری دشت بهبهان شامل سد انحرافی و کانالهای اصلی و فرعی آبیاری و زهکشی پیشاپیش و طی سالهای ١٣٦١ تا ١٣٦٩ از محل اعتبارات عمرانی ملی اجرا شده و د ر زمان آغاز پروژه مورد بحث این مقاله، در حال بهره برداری بود. پروژه زهکشی زیر زمینی در دشت بهبهان برای کنترل سطح آب زیر زمینی و اصلاح حدود ٣٤٠٠ هکتار از زمینهای زراعی در بخشهای پست مرکزی دشت که به مسایل زه آب و نیز شوری مبتلا بود پیش بینی شده بود . منشاء زه آب زیر زمینی در این اراضی بطور عمده جریانهای نفوذی آبیاری در اراضی زراعی بالا دست و نشت آنها به بخشهای زیر دست بوده است . جریانهای زیر زمینی از مناطق حاشیه ای مجاور دشت و نشت از کانالهای آبیاری به عنوان دیگر منابع تغذیه و در مقابل، تراوشات ثقلی به شبکه ز هکشهای روباز بعنوان یکی از منابع تخلیه زه آبهای زیر زمینی در تبادلات هیدروژئولوژی اثر گذار هستند.