اشاره ای به فرآ یند امنیتی سازی در زمینه آب های فرامرزی

آب به عنوان یک منبع راهبردی، منشأ حیات هر جامعه است و کمبود آن بر تمام جنبه های زندگی انسان تأثیرگذار است. در طی چند دهه گذشته، مدیریت آب های فرامرزی نقش اساسی را در شکل گیری روابط بین المللی میان کشورهای ساحلی داشته است. از طرفی، در حوضه های آبریز فرامرزی تفاوت بین اهداف، هنجار و قدرت هریک از کشورها، مسائلی با دامنه های مختلف در زمینه های سیاسی، امنیتی و هیدروپولیتیکی ایجاد کرده است. از این رو، باید به سیاستِ کشورها به خصوص کشورهای هیدرهژمون در زمینه دستیابی به منابع آبی مشترک توجه داشت. کشور هیدرهژمون که توانایی کنترل و نحوه بهره برداری از جریان های آب فرامرزی را دارد، به عنوان قدرت برتر می تواند بر سایر کشورها به صورت شکل منفی (سلطه گری) یا شکل مثبت (رهبر) باشد. کشورهایی که شکل منفی هیدروهژمونی را دریافت می کنند، می توانند از طریق استراتژی های ضدهژمونی، به بهبود شرایطشان بپردازند. فرآیندهای امنیتی سازی ازجمله کارهایی است که کشورهای غیرهیدروهژمون در مقابل هیدروهژمون منفی میتوانند بکار برند و نوع هیدروهژمون حوضه را به شکل مثبت تبدیل کنند و نتایج بهتری برای خود در بهره برداری و استفاده از منابع آبی مشترک ایجاد کنند. این پژوهش، با روشی توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه ای به معرفی و بررسی مکتب امنیتی کپنهاک در زمینه آب های فرامرزی می پردازد

Keywords:

مکتب کپنهاک , مکتب سازه انگاری , امنیتی سازی , آب های فرامرزی