مطالعه اثرات آبیاری تکمیلی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در ژنوتیپ های امیدبخش گندم دیم

یکی از مدیریتهایی که می تواند باعث افزایش چشـمگیر عملکرد در دیم زارها گردد، آبیاری تکمیلی در شـرایط دیم است. در واقع زارع می تواند با یک تک آبیاری در زمان مناسب، میزان عملکرد خود را چند برابر افزایش دهد. به این منظور آزمایشی در سال زراعی 1991-99 با طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در 9 تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری تکمیلی در دو ســطح: بدون آبیاری یا دیم و یک بار آبیاری در دوره پرشــدن دانه، به همراه 11 لاین امید بخش و رقم گندم نان ، در نظر گرفته شـدند. بر اساس نتایج به دست آمده از این آزمایش، مشاهده شد با یکبار آبیاری در مرحله دانه بندی حداکثر عملکرد را %99 افزایش داد. همچنین بابررسی نتایج مربوط جدول تجزیه واریانس مشخص گردید، ارقام در صفات وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد پنچه کل ، تعداد پنجه بارور، طول خوشـه، وزن کاه و مدت زمان کاشت تا گلدهی در سطح احتمال 1 درصد و صفات وزن دانه در بوته و وزن کل بوته در سطح احتمال 5 درصد دارای اختلاف معنی دار می باشند.

Keywords:

عملکرد دانه , اجزای عملکرد , گندم نان , دیم , عملکرد بیولوژیک ,