بررسی تاثیر ریسک عملیاتی در مدیریت تحول سازمان

عدم اطمینان محیطی و شدت رقابت سازمان ها و مدیران، آنها را با چالش های متعدد مواجه ساخته است. برای مدیریت موثر این چالش ها، رویکردهای نوین مدیریت و شایستگی های خاص طرح و توصیه شده است. شناسایی ومدیریت ریسک یکی از رویکردهای جدید است که برای تقویت و ارتقای اثربخشی سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی، رسیک با مفهوم احتمال متحمل زیان و یا عدم اطمینان شناخته می شود که انواع مختلف و طبقه بندی های متنوع دارد. یکی از این طبقه بندی ها ریسک سوداگرانه و ریسک خطرناک است.تمامی اشکال ریسک شامل عناصر مشترکی چون محتوا، فعالیت، شرایط و پیامدها هستند. طبقه بندی دیگر ریسک استراتژیک و ریسک عملیاتی است. مدیریت ریسک به مفهوم سنجش ریسک و سپس اتخاذ راهبردهایی برای مدیریت ریسک دلالت دارد. انواع ریسک ها و برحسب احتمال وقوع و تاثیر انها قابل تقسیم است که نیتجه آن پورتفوی ریسک و اعمال استراتژی های مناسب (انتقال، اجتناب، کاهش و پذیرش) است. ریسک عملیاتی مفهوم جدیدی نیست، علت مطرح شدن این بحث در سال های اخیر، به اهمیت روزافزون آن مربوط می شود به طوریکه اجتناب از رویارویی با بحث ریسک های عملیاتی در سازمان ها را برای بسیاری از موسسه های مالی غیر ممکن کرده است. در سال های اخیر، به دو دلیل توجه زیادی به ریسک های عملیاتی در سازمان ها شده است. ۱- رشدنمایی استفاده از فناوری ۲. افزایش ارتباطات میان شرکت کنندگان در بازارهای سرمایه، از طرفی مدیریت ریسک به تنهایی نمی تواند کاملا ریسک را حذف کند.اما می تواند به جلوگیری از ریسک یا کاهش اثر آن در هنگام وقوع رویدادی مخاطره آمیز کمک نماید که این عمل در اصلاح مدیریت تحول گفته می شود که باید یک فرآیند پیشگیرانه باشد. با این فرض که کنترل ریسک های قبل از وقوع آنها اجازه می دهد یک پاسخ اصولی و مورد توافق به هریک ریسک در بخش های مختلف سازمان داده شود. هدف از نگارش این مقاله شناسایی ریسک عملایتی است روش تحقیق به صورت توصیفی و کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

ریسک عملیاتی , چالش فناوری , سطوح سازمان , سامانه مدیریت