بررسی وضعیت حكمروایی خوب شهری در محله های شهری (مورد مطالعه مناطق شهرداری ساوه)

حكمروايي خوب شهري را مي توان شيوه و فرايند ادارة امور شهري با مشاركت و تعامل سازندة سه بخش دولتي، خصوصي و جامعة مدني به منظور نيل به شهر سالم، باكيفيت و قابليت زندگي بالا و توسعة پايدار شهري تعريف كرد . تحقق حكمروايي خوب شهري در مديريت شهرهاي ايران و از جمله ساوه مستلزم عينيت بخشيدن به مشاركت شهروندان در ابعاد گوناگون است. پژوهش حاضر به بررسي حكمروايي خوب شهري مناطق 1و 2 شهرداري ساوه كه شامل: 10 ناحيه و 22 محله با استفاده از شاخص هاي، مشاركت، شفافيت، قانون مداري، پاسخگويي، عدالت محوري، مسئوليت پذيري،كارايي و اثربخشي و اجماع محوري پرداخته است. با توجه به ماهيت كاربردي تحقيق، روش اين پژوهش توصيفي تحليلي است . اطلاعات مورد نياز پژوهش به دو شيوه كتابخانه اي (كتاب، آمارنامه ونقشه) و ميداني (پرسشنامه ، مشاهده و مصاحبه ) گردآوري شده است. براي تحليل با بهره گيري ازتكنيك TOPSIS- و ساير آزمون هاي آماري به بررسي هر يك از مناطق از نظر حكمروايي خوب شهري بر اساس هشت شاخص مطروحه پرداخته شد. نتايج حاصله از پژوهش بر پايه مدل تاپسيس و آزمون ها آماري حاكي از آن است كه تنها 24 درصد از محله ها داري وضعيت حكمروايي خوب مي باشند. هم چنين يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه با توجه به آزمون T –TEST متغير حكمروايي خوب شهري مقدار -19/8645 از سطح متوسط ميانگين ها پائين تر بوده و اين موضوع نيز نشان ميدهد كه درمحله هاي نمونه سطح حكمروايي خوب در حد مناسبي نيست.

Keywords:

حكمروايي خوب شهري , محله هاي شهري , شهر ساوه , مناطق 2و1