انتقال مفاهیم ادبیات فولکلوریک به مخاطب در ایران از طریق تصویر سازی مدرن ؛ مطالعه موردی داستان خاله سوسکه

مخاطب مهمترین عامل در شناخت یک هنرمند است و تصویرگر از ابزاری به نام تصویر در کنار متن استفاده می کند تا ارتباط بهتری با مخاطب برقرار کند. این مقاله که با روش تاریخی-تحلیلی با رویکرد جامعه شناختی نگاشته شده است، به بیان این مساله میپردازد که قصه های فولکلور چقدر به باورهای مردم و زنده نگه داشتن آنها مرتبط است و تغییر زمان در موضوع قصه ها چه تاثیری می گذارد. در این پژوهش، چگونگی تصویرسازی قصه های فولکلور با تأکید بر داستان خاله سوسکه که ذاتاَ شفاهی و بدون منبع مشخصی بوده و نسل به نسل به ما تداوم یافته است، بررسی میشود. هدف این پژوهش مطالعه راه های پاسداشت قصه های فولکلور به عنوان سازه ای از هویت فرهنگی ملت از راه تصویرسازی مدرن است. این موضوع به خاطر وسعت و تنوع قومی بسیار زیاد باعث پدید آمدن یافته های بسیار متنوع در این پژوهش می شود. در دنیای مدرن امروز به جای تحقیق برای موضوع جدید و بی هویت، میتوان از قصه های فولکلور که از فرهنگ عامه به وجود آمده است و مردم با آن اشنایی دارند استفاده کرد، کاری که در غرب انجام می شود و نتیجه خوبی هم گرفته است. استفاده از قصه های فولکلور و تبدیل آن به فیلمنامه و بعد فیلم و به گنجاندن مطالب امروزی که قابل درک برای مخاطب دارد، موفقیت بسیاری می تواند داشته باشد. عامل مهم برای دستیابی به این هدف، چگونگی برقراری ارتباط با مخاطب است.

Keywords:

ادبیات فولکلور , فرهنگ عامه , قصه های فولکلوریک , تصویرسازی مدرن , عناصر داستانی , داستان خاله سوسکه