طراحی مدل شبکه های عصبی فازی در پیش بینی تاب آوری بر اساس سه مولفه ی روانشناختی هوش هیجانی، افسردگی و اضطراب

تاب آوری ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه دار و توانایی درترمیم خویشتن است. تاب آوری به عنوان یک ظرفیت انسان توسط عوامل مختلفی فراخوانی می شود و سنجش آن در هر فرد از طریق شناسایی این عوامل قابل پیش بینی است. در این پژوهش با توجه به نمونه آماری ۱۲۵ نفری از دانشجویان موسسه حکمت رضوی، تاب آوری دانشجویان از طریق سنجش مولفه های تاثیرگذار هوش هیجانی، افسردگی و اضطراب و از طریق طراحی مدل شبکه عصبی فازی پیش بینی نموده و درمان پیشنهاد را ارائه دهد. شبکه های عصبی فازی یک سامانه پردازشی داده ها است که از مغز انسان ایده گرفته و پردازش داده ها را به عهده پردازنده های کوچک و بسیار زیادی سپرده که به صورت به هم پیوسته و موازی با یکدیگر رفتار می کنند تا یک مسئله را حل نمایند. شبکه های عصبی با توانایی قابل توجه خود در استنتاج نتایج از داده های پیچیده می توانند در استخراج الگوها و شناسایی گرایش های مختلفی که برای انسان ها و کامپیوتر شناسایی آنها بسیار دشوار است استفاده شوند. روش شبکه عصبی فازی نسبت به سایر روش ها قدرت بالایی در شناخت روند موجود برداده ها دارد و در تمامی روش ها خطای کمتری نسبت به سایر روش ها دارد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که روش شبکه عصبی فازی با توجه به میزان کم خطا دارای همگرایی سریع و توانایی تقریب بالا برای پیش بینی تاب آوری است

Keywords:

شبکه عصبی فازی , تاب آوری , افسردگی , هوش هیجانی , اضطراب.