مولانا خالد شهرزوری و نقش او در نشر و گسترش عرفان اسلامی

ابوالبها ضیا الدین الشیخ خالد بن حسین الشهرزوری العثمانی الشافعی النقش بندی القادری الکبروی الچشتی المجددی در سال ۱۱۹۰ در سلیمانیه متولد شد. پس از کسب تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، برای کسب علوم درمحضر اساتید شهیر زمان خویش حاضر گشته و در جوانی به شهر سنندج وارد می شود و همواره مورد استقبال و احترام مردم و دانشمندان دین بود. بعد از دیدار با غالب مدارس علوم دینی و مراکز تصوف در ایران راهی کشورهند می شود و در آنجا نیزبا بزرگان طریقت دیدار می کند و در پنج طریق از طرق تصوف به مرتبه خلافت تامه می رسد. پس از بازگشت به سلیمانیه مدتی در آنجا مانده و در سال ۱۸۲۰ به بغداد می رود و در آنجا اقامت می گزیند و غالب اوقات خود را به تربیت ، تالیف، تدریس و تزکیه می پردازد تا آنکه در سال ۱۲۴۲ وفات می نماید. تامل و نگرش در آثار و منش شیخ بیانگر تاثیر او از مکتب عرفان و علمای ایران زمین و تاثیر او بر ادبیات و علمای پس از خود، نشان جایگاه والای علمی او می باشد. در مقاله حاضر به روش توصیفی و تحلیلی تاثر و تاثیرشیخ خالد نقشبندی بر علوم و عرفان پرداخته می شود

Keywords:

شیخ خالد نقشبندی , طریقت , صوفیه , ایران , تمدن اسلامی