بررسی رابطه هویت دینی با ابعاد کیفیت زندگی در بحران کرونا (مطالعه موردی: دانشجویان متاهل دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه)

بحران کرونا یکی از عوامل موثر بر کاهش ابعاد کیفیت زندگی است که میتوان از طریق هویت دینی موجب بهبود ابعاد کیفیت زندگی گردید. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هویت دینی با ابعاد کیفیت زندگی در بحران کرونا (مطالعه موردی: دانشجویان متاهل دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه) است. از نظر روش هدف پژوهش حاضر کاربردی، ماهیت توصیفی- پیمایشی و از نظر روش از نوع همبستگی با داده های کمی است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای با ابزار فیش برداری است. جامعه آماری شامل ۵۳ نفر از دانشجویان متاهل دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه با روش نمونه گیری تصادفی ساده است. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار گردآوری استفاده از پرسشنامه های هویت دینی لطف آبادی (۱۳۸۳) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی است. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن با استفاده از نرم افزار Spss۲۶ است. یافته ها نشان داد که هویت دینی ارتباط معناداری با سلامت جسمانی، روانی و ارتباط اجتماعی دارد و ارتباطی بین سلامت محیط و هویت دینی یافت نشد. نتایج حاکی از آن است که هویت دینی با کیفیت زندگی در بحران کرونا ارتباط معنادار و مستقیمی دارد.

Keywords:

هویت دینی , کیفیت زندگی , بحران کرونا , دانشکده علوم قرآنی کرمانشاه