فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی به عنوان الگوی مطلوب تربیت رسمی و عمومی

اصلی ترین نیاز انسان در همهی جوامع تربیت است . تربیت دقیقا همان عاملی است که انسان را آماده حضور در تمامی صحنه های زندگی میکند. تربیت یک آموزش بیرونی به صورت مستقیم و غیر مستقیم است که سرچشمهی آن از فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها و مهمتر از همه اعتقادات مردم یکی سرزمین است.آیات متعدد قرآن کریم، روایات و احادیث و اصلی ترین هدف فرستادن پیامبران نیز دقیقا پیرو اصل مهم و اساسی تربیت انسان ها و به دنبال آن تربیت جوامع است. در این پژوهش ، حدود و اهمیت بهره گیری از دستورات اسلام در بنیان گذاری اساس تربیت تعیین شده و آموزه های دینی عنوان الگوی مطلوب و اثر بخش معرفی و پرداخته میشوند.و نیز جامعیت اسلام در بحث تمدن سازی نیز مورد بررسی قرار میگیرد.در نتیجه این تحقیق مشخص میشود که معارف اسلامی صلاحیت و جامعیت لازم را جهت الگو دانسته شدن به عنوان الگوی مطلوب تربیت دارا هستند و غنای آموزه های اسلامی به آن صلاحیت تمدن سازی و گسترش جهانی را میدهد.حدود اجرایی تربیت اسلامی در نظام تعلیم و تربیت کشور ما فاصله زیادی با حدود و اصول اساسی تربیت بر اساس آموزه های دینی دارد و نیز ضرورت همراهی خانه و مدرسه در امر تربیت بر اساس آموزه های اسلامی تبیین میگردد.

Keywords:

تربیت اسلامی , نظام تعلیم و تربیت , تمدن اسلامی , تمدن سازی