ضرورت درس آموزش کار آفرینی در رشته ی علوم تربیتی

هدف این پژوهش بررسی و اولویت بندی مواد و مهارت های اصلی، هدف های آموزشی،بهترین روشهای یاد دهی - یادگیری و ظرفیت زمانی مناسب برای آموزش کارآفرینی دررشته ی علوم تربیتی است. این تحقیق بر روی دو جامعه ی آماری انجام شده است؛ حجمنمونه ی اول تحقیق را ۱۱۷ نفر دانشجوی مقطع کارشناسی (۲۷ پسر و ۹۰ دختر) دانشگاهتهران در سال تحصیلی ۸۶ - ۱۳۸۵ و حجم نمونه ی دوم تحقیق را ۴۰ نفر از صاحبنظران تشکیل داده اند. روش تحقیق به صورت آمیخته (کمی و کیفی) است. برای گردآوری داده ها در روش کمی از دو پرسشنامه با آلفای کرونباخ دانشجویان (صاحبنظران) استفاده شده است. برایتجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل توصیفی (درصد و فراوانی)، تحلیل استنباطی (T مستقل، ضریبهمبستگی پیرسون) و تحلیل کیفی استفاده شده است. بر اساس نتایج این پژوهش، اولویت هایآموزشی برای توسعه ی کارآفرینی در بین دانشجویان رشته های علوم تربیتی که باید در برنامهدرسی آنها گنجانده شوند، عبارتاند از: انجام پروژه های تحصیلی مرتبط با رشته ی علوم تربیتیدر قسمت آموزش سازمان های مختلف، آشنایی با نحوه ی تدوین طرح کسب وکار، آشنایی با شغلهای مربوط به رشته ی تحصیلی، آشنایی با قانون های کسب وکار، آشنایی با مهارت های مالی وبازاریابی، آشنایی با مفاهیم خلاقیت، نوآوری و مهارتهای مربوط به آن و ...

Keywords:

برنامه ی درسی , آموزش کارآفرینی , مهارت های کسب وکار , فرایندهای کارآفرینی