نقش مدیریت شهری در بازآفرینی بافت فرسوده شهری نمونه مورد مطالعه: مناطق سه و هفت اصفهان

امروزه در بسیاری از شهرها،مراکز قدیمی شهرها که روزگاری نبض حیات شهری در آن پر تپش بود،اینک به مناطق کم جان با فرسودگی گسترده و رکود اقتصادی و مشکلات زیاد در امکان بهره مندی ساکنان از خدمات زیر ساختی و حمل و نقل جدید تبدیل شده اند،تشابه نسبی کاربری ها و زیر ساخت های این مناطق از نظر میزان فرسودگی و آسیب پذیری و عدم تطابق با نیاز های کاربری مطلوب،سبب شکل گیری بافت های فرسوده در شهرها شد. مقاله حاضر با عنوان ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در بازآفرینی بافت های فرسوده شهری (نمونه مورد مطالعه مناطق سه و هفت اصفهان ) در رابطه با بازافرینی بافت فرسوده مناطق سه و هفت اصفهان در صدد پاسخ به این سوالات است که عملکرد مدیریت شهری از چه راه هایی می تواند در بازآفرینی و توسعه همه جانبه بافت های فرسوده شهری تاثیرگذار باشد؟ عملکرد مدیریت شهری در مناطق سه و هفت اصفهان تا چه اندازه توانسته است در بهبود وضعیت بافت فرسوده این مناطق و بازآفرینی آن موفق عمل نماید؟ این مقاله از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد.متغیرهای تحقیق از طریق مطالعه اسنادی وکتابخانه ای که شامل شاخص های اجتماعی،اقتصادی،کالبدی وزیست محیطی هستندتعیین گردید و در ادامه از طریق روش میدانی(مصاحبه،پرسشنامه) اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده و با استفاده از مدل نمونه گیری تصادفی ساده(حجم نمونه(۲۵۵وفرمول کوکران اقدام به براوردحجم نمونه شده است.تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده نرم افزار spss و مدل swot که از دو قسمت امار توصیفی و امار استنباطی تشکیل شده است مورد بررسی قرار گرفت.در ادامه نتایج ازمون t نیز نشان داد که مدیریت شهری با اعمال سیاست های تشویقی می تواند بافت فرسوده مناطق سه و هفت اصفهان را ساماندهی کند و همچنین مشخص شد که مدیریت شهری در بازافرینی بافت فرسوده مناطق سه و هفت اصفهان موفق عمل نکرده است.با توجه به وضعیت اجتماعی- اقتصادی ساکنان بافت، روند بازافرینی درون بافت کند گردیده، بطوری که این عوامل سبب فرسوده شدن و تخریب بیشتر بافت مناطق سه و هفت اصفهان شده است.

Keywords:

مدیریت شهری , باز آفرینی شهری , بافت فرسوده شهری , شهر اصفهان