در مسیر تناقض: دو راهی زنان در رهبری آموزشی

نادر بودن رهبران آموزشی زن فقط به دلیل عدم علاقه زنان یا عدم توانایی آنان در مدیریت اثربخش نیست، بلکه نشات گرفته از چالش های فراوان آن ها در هزارتوی رهبری است که از جمله مهمترین آنان، شباهت صفات رهبران موفق با صفات کلیشه ای مردانه است و بر اساس گفتمان های غالب جامعه و نظریه سازگاری نقش اگر زنان رهبر اجتماعی و صمیمی باشند، ضعیف قلمداد خواهند شد و اگر کارگزار و وظیفه گرا باشند، به قدرت طلبی و رفتار قاطع محکوم می شوند و اینچنین بر سر دوراهی قرار می گیرند. بنابراین هدف این پژوهش، واشکافی این دو راهی و ارائه راهکار برای حل این تناقض به اتکا به روش مطالعات کتابخانه ای است و در این راستا نشان داده خواهد شد که امروزه کلیشه های رهبری از سوی صفات کاملا مردانه به سمت صفات دوجنسیتی پیش رفته است و با توجه به زنانه بودن حوزه آموزش و پرورش، اتکای صرف به سبک رهبری مردانه، عامل ثبات و بقای زنان در پست های رهبری آموزشی نخواهد بود، بلکه ترکیب وظیفه مداری و رابطه مداری به تناسب موقعیت و جابه جایی بین سبک های رهبری تحولی و تبادلی در قالب رفتار دوجنسیتی باعث ثبات واثربخشی رهبری آنان خواهد شد و اگرچه این یک کار پیچیده است اما امکان پذیر است.

Keywords:

زنان , رهبری آموزشی , دوراهی , رفتار دوجنسیتی