بررسی روابط تبارزایی گیش ماهیان با استفاده از ژن COI
Publish place: The Second National Conference on New Biological Findings
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 324
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOC02_076
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1400
Abstract:
گیش ماهیان یک خانواده از ماهیان مهم تجاری متعلق به راسته ی Carangiformes و ساکن اقیانوس آرام، هند و اقیانوس اطلسمی باشند. تاکنون ۳۰ جنس و ۱۵۱ گونه معتبر از گیش ماهیان در جهان گزارش شده است. پژوهش حاضر به بررسی روابط تبارزادیدر اعضای خانواده گیش ماهیان با استفاده از ژن میتوکندریایی COI می پردازد. در این مطالعه توالی های ژن COI اعضای گیش ماهیان از بانک ژنی (NCBI) گرفته شده و پس از همتراز سازی توالی ها با نرم افزار Bioedit ۷.۰ و انتخاب مدل تکاملی مناسب، درخت تبار زایی بیژین توسط نرم افزار MrBayes ۳.۲ رسم گردید. مطالعات نشان داده اند خانواده Carangidae دارای چهار ریز خانواده می باشد. جنس های Ulua, Trachurus ،Selene ،Selaroides ،Selar ،Pseudocaranx ،Parastromateus ،Megalaspis ، Hemicaranx ،Gnathanodon, ،Decapterus ، Chloroscombrus ،Caranx ، Carangoides ، Atule ،Atropus ،Alepes ،Alectis و Uraspis در زیرخانواده Caranginae قرار دارند. جنس های Trachinotus و Lichia در زیرخانواده Trachinotinae، جنس های Naucrates ،Seriola ، Elagatis ،Campogramma و Seriolina در زیرخانواده Naucratinae و جنس های Scomberoides, Parona و Oligoplites در زیرخانواده Scomberoidinae قرار دارند. درخت تبارزایی رسم شده در این پژوهش تک نیایی زیر خانواده ها را اثبات می کند. در این درخت زیرخانواده Caranginae در موقعیت کلاد خواهری زیرخانواده Trachinotinae قرار می گیرد.
Keywords:
Authors
فاطمه درویشیان حقیقی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
فائزه یزدانی مقدم
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، گروه نوآوری های زیستی جانوری مرکز پژوهشی جانورشناسی کاربردی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی قنبری فردی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان