مصرف بهینه سموم شیمیایی، گامی در جهت توسعه کشت پایدار برنج

هدف از انجام این پژوهش، بررسی راهکارهای مؤثر در استفاده مناسب و بهینه از سموم شیمیایی در راستای توجه به حفظ محیط و پایداری نظام تولید برنج در استان مازندران میباشد . این مطالعه به شیوه کتابخانه ای و با بررسی منابع مختلف انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان میدهد که استفاده تقسیطی و به هنگام از سموم و تأکید بر روشهای کنترل زراعی، فیزیکی، بیولوژیکی و تلفیقی علفهای هرز از قبیل تناوب گیاهان زراعی، غرقاب نمودن و فشردهسازی خاک مزرعه، آمادهسازی صحیح زمین و به ویژه عملیات شخم و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک علفهای هرز در کاهش مقادیر سموم علفکش مصرفی نقش بسزایی دارد. همچنین تأکید بر روشهای مبارزه زراعی، فیزیکی، بیولوژیکی، قرنطینهای و تلفیقی آفات برنج از جمله کشت برنج براساس تقویم زراعی منطقه، مصرف بهینه و متعادل کودها به ویژه کودهای ازته، انهدام پنجههای آلوده به آفات، استفاده از تلههای فرمونی و نوری، جلوگیری از انتقال شلتوک آلوده به آفات از منطقهای به منطقه دیگر و استفاده از دشمنان طبیعی آفات برنج در کاهش استفاده از سموم آفتکش مؤثر میباشد. در مدیریت پایدار بیماریهای برنج نیز کاشت ارقام مقاوم به بیماری ها، بذرگیری از مزارع سالم و عاری از آلودگی، تناوب کاشت ارقام پرمحصول و ارقام محلی برای کاهش اینوکولوم بیماری، از بین بردن علفهای هرز میزبان بیماری و ضدعفونی بذور قبل از کاشت ، در کاهش دامنه انتشار بیماری و استفاده از سموم شیمیایی حائز اهمیت میباشد.

Keywords:

کشاورزی پایدار , برنج , سموم شیمیایی , استان مازندران , مصرف بهینه