بررسی تاثیر خود مدیریتی بر سازگاری اجتماعی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی ۹۸-۹۹

مطالعه حاضر با هدف بررسی بررسی تاثیر خود مدیریتی بر سازگاری اجتماعی و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان انجام گرفت. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر شیوه جمع آوری داده ها پس رویدادی (علی - مقایسه ای) و همبستگی بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه مقطع ابتدایی شهرستان بوکان در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ میباشند. ۳۲۰ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای برای پاسخگویی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانش آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳) و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی و رفتاری گرشام و الیوت بود. برای بررسی روایی پرسشنامه ها از روایی محتوا و صوری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون چولگی و کشیدگی برای برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها و t برای دو گروه مستقل برای آزمون فرضیات استفاده شد. نتایج آزمون فرضیات نشان داد که دانشآموزانی که تجربه خود مدیریتی داشته اند نسبت به دانش آموزانی که این تجربه را نداشته اند، سازگاری اجتماعی و مهارتهای اجتماعی بیشتری دارند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که خود مدیریتی بر سازگاری اجتماعی و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

خود مدیریتی , مهارتهای اجتماعی , سازگاری اجتماعی