بررسی مقایسه ای انگیزه پیشرفت تحصیلی در کودکان کار و عادی شهر مشهد

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,026

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LETCONF01_021

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1400

Abstract:

مقدمه: کمبود امکانات رفاهی کودکان با عدم پیشرفت تحصیلی آنان در ارتباط مستقیم است .زمانی که والدین در تامین معیشت خانواده ، با مشکل مواجه شوند، کودکان نمی توانند پیشرفت مناسبی در تحصیل داشته باشند. لذا لازم است امکانات و شرایطی فراهم گردد که خانواده ها ، تامین اقتصادی شده تا کودکان انان بتوانند به تحصیل بپردازند.روش بررسی:در این مطالعه توصیفی مقایسه ای تعداد ۱۰۰ کودک ازموسسه مددکاری کودکان کار به روش سرشماری و همچنین ۱۰۰ کودک عادی از ۳۶ مدرسه پسرانه و۳۰ مدرسه دخترانه که در دوره دوم دبستان)چهارم تا ششم( مشغول تحصیل بودند از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرداوری پرسشنامه اطالعات دموگرافی و پرسشنامه استاندارد پیشرفت تحصیلی برنارد واینر بود. اطالعات با استفاده از نرم افزار SPSS۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بیشترین درصد کودکان عادی))%۵۳و کودکان کار))%۵۸ دارای انگیزه پیشرفت تحصیلی متوسط بوده،نتایج آزمون کروسکال والیس ،در ارتباط با مقایسه انگیزه پیشرفت تحصیلی در دو گروه دانش اموزان پسر کار و پسر عادی نشان داد که با سطح اطمینان ۹۹ درصد انگیزه پیشرفت تحصیلی در دو گروه متفاوت است و همچنین ازمون کای دو با سطح معنی داری ۰.۰۰۰۱ نشان داد که از لحاظ رتبه بندی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش اموزان پسر عادی بیشتر از انگیزه پیشرفت تحصیلی کودکان کار است. همچنیننتایج آزمون کروسکال والیس ، در دو گروه دانش اموزان دختر کار و دختر عادی نشان داد که با سطح اطمینان ۹۹ درصد و ازمون کای دو با سطح معنی داری ۰.۰۰۰۱ نشان داد که از لحاظ رتبه بندی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش اموزان دختر عادی بیشتر از انگیزه پیشرفت تحصیلی کودکان کار است.نتیجه گیری: مسائل اقتصادی یکی از ارکان اساسی زندگی خانوادگی است. اقتصاد در شئون علمی و اخلاقی ، فرهنگی و تربیتی کودک نقش بزرگی ایفا می کند ، لذا وضعیت معیشتی دانش اموزان و خانواده های انان باید مد نظر برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان قرار گیرد.

Authors

سوسن رشیدی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه پرستاری سلامت جامعه ،دانشکده پرستاری و مامایی ، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران

مهراندخت نکاوند

گروه مامایی،دانشکده پرستاری و مامایی ، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران

فائزه صحبایی روی

گروه پرستاری سلامت جامعه ،دانشکده پرستاری و مامایی ، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران