بررسی تاثیر آموزش ضمنخدمت بر بهره وری کارکنان با میانجیگری یادگیری سازمانی (مورد مطالعه: شهرداری منطقه ۱۱ مشهد)

سازمانها همزمان با حرکت در یک محیط رقابتی بایستی به مقوله آموزش و توسعه نیروی انسانی خود در جهت دستیابی به موفقیت سازمانی تلاش کند؛ چرا که کارکنان آموزش دیده موجب بهبود عملکرد و بهره وری سازمانی خواهند شد. تحقیق حاضرکاربردی و روش انجام آن توصیفی پیمایشی است؛ جامعه آماری شامل کارکنان شهرداری منطقه ۱۱ مشهد بوده و برای تعیین حجم نمونه از روش کل شماری جهت گردآوری اطلاعات استفاده و تعداد ۱۰۰ پرسشنامه در میان جامعه آماری توزیع گردید. اعتبار و پایایی پرسشنامه توسط نرم افزار SPSS و ضریب آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفته است، که پس از ورود به نرم افزار این ضریب برابر ۰۹۶۴ شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب مسیر و آماره تی در محیط نرم افزار SmartPLS استفاده شد. تمام فرضیه های تحقیق تایید گردید. مقدار ضریب مسیر فرضیه اول بیان دارد که ۵۱,۴ درصد از میزان بهره وری کارکنان تحت تاثیر آموزش ضمنخدمت است. مقدار ضریب مسیر فرضیه دوم بیان دارد که ۶۷ درصد از میزان بهره وری کارکنان تحت تاثیر یادگیری سازمانی می باشد. مقدار ضریب مسیر فرضیه سوم بیان دارد که ۶۱,۶ درصد از میزان بهره وری کارکنان تحت تاثیر یادگیری سازمانی قرار دارد. در فرضیه چهارم مشخص شد یادگیری سازمانی عنوان متغیر میانجی بر کیفیت آموزش ضمنخدمت و بهره وری کارکنان تاثیرگذار بوده و با ورود آن ارتباط میان متغیر آموزش های ضمن خدمت و بهره وری کارکنان به میزان ۰,۱۵۳ افزایش یافت؛ به عبارت دیگر با ورود متغیر میانجی شدت رابطه ۰,۵۱۴ میان آموزشهای ضمنخدمت و بهره وری کارکنان به مقدار ۰,۶۶۷ افزایش خواهد یافت.

Keywords:

توسعه نیروی انسانی , آموزش ضمنخدمت , بهره وری کارکنان , یادگیری سازمانی , کارکنان شهرداری منطقه ۱۱ مشهد