رابطه دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان تیزهوش

هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط سبک دلبستگی به والدین و سبک دلبستگی به خدا با بهزیستی روانشناختی نوجوانان تیزهوش بود. این مطالعه با تعدادنمونه ۲۹۹ نفر (۱۵۱ پسر و ۱۴۸ دختر) از دانش آموزان متوسطه دوم که به طور تصادفی از دبیرستان های استعدادهای درخشان قم انتخاب شده اند، انجام شده است. در این پژوهش دانش آموزان، پرسشنامه های پژوهش (پرسشنامه دلبستگی به والدین (IPPA-R)، پرسشنامه دلبستگی معنوی مسلمانان (M-SAS) و مقیاس ۱۸ سوالی پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف) را تکمیل کردند. نوع مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده است. داده های پژوهش با استفاده ازآزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحمیل شد. نتایج نشان داد بین دلبستگی ایمن به والدین با بهزیستی روانشناختی و مولفه های آن دردانش آموزان تیزهوش رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد همچنین بین سبک دلبستگی ایمن به خدا با بهزیستی روانشناختی رابطه معنادار و مستقیم وجوددارد. یافته های این مطالعه بین سبک دلبستگی نا ایمن اجتنابی به خدا و بهزیستی روانشناختی رابطه منفی معنی داری نشان داد. دلبستگی به والدین ۳۷ درصداز تغییرات بهزیستی روانشناختی را تبیین می کند.

رابطه دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان تیزهوش Keywords:

دلبستگی ایمن به والدین , دلبستگی ایمن به خدا , بهزیستی روانشناختی , دانش آموز تیزهوش