شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کسب و کارهای مربیان زن در دوران کرونا و ارائه الگوی بهینه

مقدمه و هدف: نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه مشاغلی که به دلیل بحران کروناویروس به صورت پاره وقت فعال بوده و با ادامهشیوی کرونا ویروس بهطور دائم غیرفعال شدهاند حاکی از آن است که رکود اقتصادی ناشی از تعطیلی مشاغل به عنوان دلواپسیاصلی صاحبان مشاغل ورزشی علاوه بر دغدغههای اقتصادی، پیامدهای ذهنی و روانی مخربی را به همراه داشته است (۸). هرچندبه نظر می رسد که به دلیل ماهیت فعالیت های حرفه ای بخش ورزش، محدودیت های اجتماعی شیوی ویروس کرونا در زنجیرهفعالیت های ورزشی بیشتر متوجه مشاغل محوری از قبیل بازیکنان حرفه ای، باشگاه های ورزشی، حامیان مالی، رسانه های ورزشی وبخش خدمات ورزشی از قبیل هتل های اقامتی و بخش حمل و نقل هوایی شده است اما باید پذیرفت که پیامدهای این بحران درمقیاس کوچکتر گریبانگیر مشاغل غیرحرفه ای صنعت ورزش و بویژه بخش سلامتی و آموزشی شامل مربیان فعال در باشگاه هایتفریحی- ورزشی که فاقد ساختارهای حمایتی می باشند، شده است (۷). مربیان از جمله افراد شاغل در بخش صنعت ورزشهستند که علیرغم وجود چالش های فراوان از قبیل استرس بالا، عدم حمایت سازمانی، حقوق ناکافی، نبود برنامه مدون در خصوصتوسعه و نبود سیاست های تشویقی و پاداش و ارتقای شغلی، نقش خود را به خوبی در توسعه ورزش در هر دو بخش ورزش حرفه-ای و ورزش همگانی ایفا می کنند (۴). درکشور ما نیز بلافاصله به دنبال تشکیل کمیته مبارزه و پیشگیری با کرونا در ورزش، کلیهفعالیت های ورزشی با هدف رعایت فاصله فیزیکی و خودداری از هرگونه تجمع به عنوان اثربخشترین استراتژی در این زمینه بهتعویق افتاد که این موضوی به دلیل فقدان جایگزین شغلی مناسب برای مربیان به شکل استرس، اضطراب، پرخاشگری و نگرانی ازنحوه معیشت پدیدار گردید (۷). از این رو هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل تاثیرگذار بر کسب و کارهای مربیان زن در دورانکرونا می باشد.روش تحقیق: تحقیق حاضر از نوی تحقیقات توصیفی است . نمونه های آماری شامل نمونه گیری تصادفی ۱۵۰ نفر از مربیان زندارای مدرک رسمی (حداقل کارت مربیگری درجه سه) و شاغل در بخش آموزشی و تفریحی باشگاه های ورزشی استان گلستانبود. ابزار تحقیق نسخه اصلاح شده پرسشنامه کارآفرینی جفری و همکاران (۲۰۰۲) شامل متغیرهای حمایت مدیریت ازکارآفرینی، اختیار کاری، پاداش، آمادگی شغلی بودن و مرز شغلی (۶) بود که با طیف ۵ ارزشی لیکرت طراحی شده بود و به صورتنسخه الکترونیکی در اختیار نمونه های پژوهش قرار گرفت. پس از آزمون نکویی برازش مطلوب الگو (شاخص های سه گانه فورنل ولارکر) و شاخص کفایت نمونه برداری، داده ها با نرم افزار (Smart PLS-۲) و نرم افزار اسپیاساس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در بررسی روایی همگرا، روایی واگرا و شاخص نکویی برازش ساختاری الگوی پژوهش مطابق با ملاک های سه گانه فورنل ولارکر ضرایب بارهای عاملی (LF) (شکل ۱)، شاخص پایایی ترکیبی و ضریب تعیین و میانگین واریانس استخراجی (جدول ۱) مدنظر قرار گرفت. همچنین بررسی برازش کلی موید نیکویی برازش مطلوب الگوی پژوهش بود (فرمول در متن مقاله اصلی). نتایج تحلیل عاملی نشان داد که برخورداری از اختیار کاری (۰/۹۴)، سیاست های حمایتی از مربیان (۰/۹۲) و تشویق (۰/۸۶) بیشترین تاثیر بر کارآفرینی مربیان زن داشتند. (جدول در متن مقاله اصلی). نتیجه گیری: بحران شیوی کرونا ویروس از طریق اعمال محدودیت های رعایت فاصله اجتماعی و زندگی ایزوله بسترساز رکوداقتصادی بسیاری از مشاغل ورزشی و ازجمله تعطیلی مشاغل مرتبط با حضور فیزیکی افراد بوده است (۱۰). نتایج تحقیق نشان دادکه کلیه متغیرهای حمایت مدیریتی ، اختیار کاری ، پاداش ، آمادگی شغلی بودن و مرز شغلی تاثیر معناداری بر کارآفرینی مربیان زن دارد اما متغیرهای اختیارکاری، سیاست های حمایتی از مربیان و تشویق و پاداش بیشترین تاثیر بر کارآفرینی مربیان زنداشتند که بانتایج تحقیقات متعددی همخوانی داشت. در همین راستا خسرویزاده و همکاران (۱۳۹۶) (۱) و صاحبکاران وهمکاران (۱۳۹۵) در بررسی مشکلات مربیان زن اظهار داشتند که عدم حمایت عملکردی و حمایت مالی مربیان از مهمترینچالش های شغل مربیگری بانوان مسوب می شود (۳). هی و هاریس (۲۰۲۰) معتقدند که عدم حمایت باشگاه ها از مربیان در دورانبران ویروس کرونا سبب کاهش انگیزه و آسیب های شخصیتی برای مربیان شده است که این موضوی بسترساز مشکلاتی دراستعدادیابی و استعدادپروری، عدم ارتباط موثر بین مربیان و ورزشکاران خواهد بود (۵). حمایت سازمانی و همه جانبه از مربیان وقدردانی از زحمات آنها در شرایط کووید ۱۹ که احساس امنیت شغلی ضعیفی دارند، می تواند محیط ورزش و مدارس فوتبال راهمانند سنوات قبل از شیوی ویروس کرونا در امر خطیر آموزش، پویا و مهیا سازند (۱). سیاستگذران صنعت ورزش کشور باید بهیاد داشته باشند که در مواقع بحران به کارآفرینی نیاز است، این بدان معناست که کارآفرینی موفقیت آمیز ورزشی نیازمند ورودذینفعان و همسویی منافع مشترک است که این منابع کارآفرینی ورزشی در قالب ساختمان و تجهیزات قابل لمس، یا دانش وشبکه های اجتماعی غیرقابل لمس می باشد (۲). لذا با لحاظ کردن یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود با الگوبرداری ازکشورهای توسعه یافته در امر آموزش و استفاده بهینه از امکانات، وسایل و تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری در دوران کووید۱۹ ، زمینه را برای ایجاد محیطی گرم و صمیمی و بدون استرس مالی و ثبات فرایند امنیت شغلی برای مربیان فراهم کرد.

Keywords:

مربیان زن , کارآفرینی , کرونا , حمایت سازمانی