طراحی الگوی بهسازی آموزش مجازی دوره ابتدایی با رویکرد بهره وری در مدرسه

آموزش و پرورش از نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۸-۹۹ با شرایط دشواری رو به رو شد که ناشی از اعلام وضعیت فوق العاده در کشور به دلیل همه گیری ویروس کرونا و گسترش بیماری COVID ۱۹ بود. لذا تقویت و تثبیت یادگیری مداوم، باید متحول شود؛ چنین تحولی مدیون توجه خاص به آموزش های مجازی است. این پژوهش، نوعی پژوهش کیفی است، با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد سعی شد الگوی مفهومی مناسب برای نمایش مولفه های موثر در بهسازی آموزش مجازی به منظور بالندگی معلمین در مدیریت کلاسهای مجازی ترسیم گردد. جامعه آماری شامل معلمین مجرب مقطع ابتدایی آموزش و پرورش منطقه تبادکان/شهرستان مشهد میباشند، که با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند در مجموع تعداد ۱۰ نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. داده ها به روش مصاحبه با روش هدایت کلیات و به صورت نیمه ساختار یافته گردآوری شد. داده ها به روش تحلیل محتوا بررسی شدند. مقوله محوری مطالعه حاضر بهسازی و بالندگی معلمین است که در سه بعد فردی، حرفه ای و آموزشی تحلیل و با توجه به شرایط علی، شرایط زمینه ای و شرایط میانجی راهبردهایی تدوین و مدل نهایی براساس آن ارائه شده است. نتایج حاصل از این پژوهشها در خصوص جذب و هدایت معلمان و دانش آموزان و اولیای آنها به سوی استفاده موثر از فضای مجازی برای پویایی و بهره وری هرچه بهتر حوزه تعلیم و تربیت ضروری به نظر می رسد. با توجه به ضرورت تحول در برنامه ریزی های آموزش مجازی، آگاهی و آشنایی هر چه بیشتر برنامه ریزان و مدیران آموزشهای مجازی با مفاهیم اساسی، نگرشها و رویکردهای جدید حوزه برنامه ریزی راهبردی برای دستیابی به اهداف مورد نظر، پاسخگویی به مشکلات موجود و استقرار یک نظام آموزشی کارآمد ضروری به نظر میرسد.

Keywords:

الگوی بهسازی , آموزش مجازی , یادگیری خود راهبر , توسعه حرفه ای معلم , بهره وری.