فلسفه آموزش و پرورش و الزامات طراحی معماری فضاهای آموزشی در عصر پست مدرن

تاثیر معماری بر آموزش، از مدتها پیش امری شناخته شده است و رفتار دانش آموزان و دانشجویان و معلمان در ارتباط تنگاتنگی با آن قرار دارد. تصویری که عصر پستمدرن از فضای آموزشی ارائه میدهد، بهمثابه یک اجتماع است. در چنین فضایی فقط بر جنبه های عقلانی تاکید نمیشود، بلکه جنبه های زیباشناختی، عاطفی و فعالیتهای دسته جمعی مبتنی بر همکاری اجتماعی نیز مورد توجه است. در تعلیم و تربیت جدید، فضای فیزیکی آموزش، نه تنها یک محیط خشک و بی روح و فاقد تاثیر در فرآیند یادگیری محسوب نمیشود، بلکه به عنوان عاملی زنده و پویا، در کیفیت فعالیت های آموزشی و تربیتی دانش آموزان ایفاء نقش میکند. هدف از پژوهش حاضر، بسط و تشریح فلسفه آموزش و پرورش در عصر پست مدرن و همچنین ارائه رویکردهایی برای طراحی معماری فضاهای آموزشی، متناسب با مفهوم تربیت و نیز رشد ثمربخش نسلهای آینده می باشد. در این راستا و در جهت رسیدن به اهداف مذکور، از مطالعات وسیع کتابخانه ای به روش تفسیری و تحلیل اطلاعات بهره گیری شده است. از جمله نتایج حاصله از این پژوهش میتوان به تبیین راهکارهایی برای افزایش تاثیر کیفی فضاهای آموزشی بر میزان یادگیری و دیگر دستاوردهای دانش آموزان و دانشجویان از طریق راهبردهای طراحی معماری اشاره کرد.

Keywords:

آموزش و پرورش , عصر پست مدرن , طراحی فضاهای آموزشی , معماری , تعلیم و تربیت و معماری.