سیل یکی از عمده ترین بلایای طبیعی درایران بشمار می رود و سالانه خسارات قابل توجهی به منابع و امکانات کشور وارد می نماید . خیلی از افرادی که در معرض سیل قرار دارند انتظار دارند که دولت باید همواره این بلایا را کنترل نماید . اما دولت نیز بعلت داشتن منابع محدود هرگز نمی تواند به تنهایی این خطرات را کنترل نماید . سیل در گلستان، خوزستان، گیلان و سایر شهرها و روستاها سالانه خسارات سنگینی به منابع و دارائیهای کشور وارد می نماید و جان بسیاری از انسانها را می گیرد . بطورکلی روشهای کنترل سیل به دو دسته روشهای سازه ای وغیر سازه ای تقسیم می شوند روشهای سازه ای کنترل سیلاب در موارد بسیاری دارای هزینه زیاد بوده و در بعضی از موارد نیز قابل اجرا نمی باشد . لذا باید روشهای غیره سازه ای برای چنین مواردی بکار گرفته شود . ازروشهای غیر سازه ای سیلاب می توان به صنعت
بیمه اشاره نمود .
بیمه سیل ریسک این خطر را به بخش سوم (
بیمه ) انتقال می دهد .
انتقال ریسک بدین صورت موجب ایمن سازی و کاهش تنش روابط متقابل دولتها وملتها گشته و جامعه را بسوی موفقیت، پیشرفت و پایداری سوق می دهد . سهم این بخش در کشورهای پیشرفته حدود 29% است ولی این رقم در کشورهای در حال توسعه وفقیر فقط 1% می باشد . با توجه به کاربرد گوناگون
بیمه سیلاب در کشورهای پیشرفته نظیر آمریکا، آلمان، انگلیس و ... جهت کاهش ریسک سیلاب و موفقیتهای بدست آمده در این زمینه، اخیرا بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیز سعی می نمایند از این صنعت استفاده نمایند . بطوری که کشور ایران نیز اخیرا به این موضوع پرداخته است . به هر حال لزوم استفاده صحیح و اصولی از آن نیازمند آگاهی از نظریه ها و تئوری های جدید شکل گرفته در دنیا می باشد . در این تحقیق علاوه بر بیان تئوریها و تکنیکها، تجارب نوین و برتر کشورهای مختلف بررسی می گردد و درنتیجه اولا متدولوژی ارزیابی و تحلیل ریسک سیلاب ارائه می گردد و مسائل و مشکلات موجود این بخش در ایران ارائه گردیده و نهایتا راهکارههای مناسبی جهت دست یابی به این صنعت و کاهعش ریسک سیلاب ارائه خواهد گردید