نقش سرمایه های روانشناختی در پیش بینی عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه های روانشناختی در پیش بینی عملکرد تحصیلی و خودکارآمدیتحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیهدانش آموزان دبیرستانی شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه مورد نظر، تعداد ۲۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به دوپرسشنامه سرمایه های روانشناختی لوتانس و همکاران (۲۰۰۷) و خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ(۲۰۰۲) پاسخ دادند. شاخص عملکرد تحصیلی نیز معدل دانش آموزان در نظر گرفته شد. یافته های حاصله با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میانسرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با عملکرد تحصیلی و خودکارآمدیتحصیلی رابطه مثبت وجود دارد و سرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی)قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی هستند.

Keywords:

سرمایه های روانشناختی , تاب آوری , خودکارآمدی , امیدواری , خوش بینی , خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی