ارزیابی و مقایسه الگوریتم های مختلف طبقه بندی نظارت شده در تهیه نقشه کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای (مطالعه موردی: شهرستان میاندوآب)

تهیه نقشه های کاربری اراضی با استفاده از روش های سنتی علاوه بر صرف هزینه و وقت زیاد اصولا از کارایی و دقت لازم برخوردار نیست امروزه تصاویر ماهواره ای و تکنیک های سنجش از دور، به دلیل فراهم آوردن داده های به هنگام و قابلیت بالای آنالیز، تنوع اشکال، رقومی بودن و امکان پردازش کاربرد گسترده ای در تمامی بخش ها از جمله کشاورزی، منابع طبیعی و تهیه نقشه کاربری اراضی دارند. برای انجام این تحقیق از تصویر ماهواره ای لندست ۸ مربوط به ماه اوت ۲۰۲۰ استفاده شد که پس از انجام تصحیحات مورد نیاز در مرحله پیش پردازش، اقدام به بارزسازی یا فیوژن تصویرمورد نظر با استفاده از باند پانکروماتیک نمودیم و قدرت تفکیک مکانی تصویر مورد استفاده را از ۳۰ متر به ۱۵ متر ارتقا دادیم. در مرحله بعد به مقایسه چهار روش مختلف طبقه بندی که شامل ماشین بردار پشتیبان، حداکثر احتمال، فاصله ماهالانوبی و حداقل فاصله از میانگین با استفاده از نرم افزار انوی ۵/۳ پرداختیم. نتایج نشان داد که روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان با میانگین ضرایب کلی و کاپا به ترتیب ۱۰۰ و ۱ نسبت به روش های دیگر دارای دقت بالاتری است. اولویت دقت روش های طبقه بندی به ترتیب به صورت ماشین بردار پشتیبان، حداکثر احتمال، فاصله ماهالانوبی و حداقل فاصله از میانگین می باشد. در نهایت با ارزیابی صحت با استفاده از صحت کاربر، صحت تولید کننده، صحت کلی، ضریب کاپا و ماتریس خطا نقشه کاربری اراضی در سه کلاس جداگانه تهیه گردید

Keywords:

کاربری اراضی , طبقه بندی نظارت شده , ضریب کاپا , تصاویر ماهواره ای , میاندوآب