پتانسیل کاربری پسماندهای کشاورزی برای تولید سلولز در یک زیست پالایشگاه جامع در ایران

کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی کشوری فقیر به لحاظ پوشش جنگل و منابع چوبی است. از طرفی سالانهبخش وسیعی از سطح کشور زیر کشت محصولات کشاورزی اعم از گندم، جو، برنج، کلزا، سویا و ... قرار می گیرد که در انتهای فصل برداشت مقدار بسیار زیادی ضایع ات ک شاورزی لیگنو سلولزی باقی می ماند که با توجه به نیاز شدید مشور که محصولات لیگنوسولزی می تواند صرف تولید محصولات متنوع در این زمینه شود و نیاز واحدهای تولیدی را مرتفع سازد. یکی از محصولات استراتژیک کشور سلولز است که کاربری فراوانی برای تولید مشتقات سلولز ی در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و نظامی دارد. نوع ساختار شیمیایی پسماندهای کشاورزی متفاوت با چوب است و دارای محدودیت هایی است که تولید آسان ان به سولز را پیچیده می کند. در این تحقیق نیاز کشور به سلولز، منابع موجود و نحوه تبدیل آنها در قالب یک زیست پالایشگاه جامع مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

سلولز , باگاس , کاه گندم , مشتقات سلولزی , آلفا سلولز , پالایشگاه زیستی