واکاوی تجربه زیسته کارکنان اداره کل آموزش و پرورش فارس از دورکاری در دوران پاندمی کوئید ۱۹: رویکردی پدیدارشناسانه

هدف از این پژوهش، واکاوی تجربه های زیسته کارکنان اداره کل آموزش و پرورش فارس از دورکاری در دوران پاندمی کوئید ۱۹ می باشد که با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه عمیق و بدون ساختار داده ها است که مشارکت کنندگان در مصاحبه به صورت هدفمند انتخاب شدند. حجم نمونه با توجه به اشباع نظری تعیین شد. تعداد نهایی شرکت کنندگان در مصاحبه ۱۵ نفر از کارکنان اداره کل آموزش و پرورش فارس بودند. با استفاده از رویکرد هفت مرحله ای دیکلمن و همکاران (۱۹۸۹) داده ها تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس تجزیه و تحلیل انجام شده هشت دسته معانی برای تجزیه زیسته کارکنان از دورکاری در دوران پاندمی کوئید ۱۹ شناسایی شد که عبارتند از: عوامل استراتژیکی، عوامل تکنولوژیکی، عوامل پداگوژیکی، عوامل محیطی، عوامل اقتصادی، عوامل فرهنگی واجتماعی، عوامل روانی و رفتاری، تغییرات سازمانی. تجربه عملکرد دورکاری کارکنان نشان می دهد که عملکرد کارکنان در سازمان لزوما به حضور فیزیکی محدود نمی شود و دورکاری موجب رضایت بیشتر آن ها خواهد شد. این معانی تجربه شده در زیست زندگی شغلی کارکنان دورکار در فضای پاندمی کوئید ۱۹ بر ساخت هایی از کنش اجتماعی شان هستند که در صورت تجزیه و تحلیل صحیح، نظر قراردادن و به کارگیری آن ها می توان شاهد مدیریت بهتر در اجرای دورکاری در سازمان ها در دوران پاندمی کوئید ۱۹ و سایر اپیدمی ها بود.

Keywords:

دورکاری , پاندمی کوئید ۱۹ , پدیدارشناسی , آموزش و پرورش فارس