نانوذرات هیدروتالسیت مغناطیسی پوشش داده شده با تانیک اسید: سیستم دارورسانی هدفمند به سلولهای مقاوم به اگزالوپلاتین سرطان کولون انسان HCT۱۱۶

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 247

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0353

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

Abstract:

نانوذرات هیدروتالیست مغناطیس شده به دلیل ساختمان لایه ای دوگانه، سمیت پایین، زیست سازگاری، و توانایی پاسخ دادن به میدان مغناطیسی خارجی یکی از حاملهای مناسب برای داروهای ضدسرطان هستند. تانیک اسید (TA)، یکی از پلی فنولهای طبیعی، لیگاند گیرنده های استروژن (ERs) است. مقاومت اکتسابی به اگزالوپلاتین (Oxa) یک مشکل اجتناب ناپذیر و یکی از دلایل شکست در درمان CRC است. هدف ما بررسی نانوذرات هیدروتالسیت MgAl مغناطیسی پوشش داده شده با (TA@HT@Fe۳O۴) TA به عنوان حامل داکسوروبیسین (DOX) به سلولهای سرطان کولون بیان کننده گیرنده های استروژن HCT۱۱۶ مقاوم به اگزالوپلاتین است. نانوذرات TA@HT@Fe۳O۴ سنتز شده و نانوذرات بارگذاری شده با DOX (DOX/TA@HT@Fe۳O۴) با استفاده از روشهای مختلف مشخصه یابی شدند. بازده به دام افتادگی (EE%)، میزان بارگیری (LC%) و رهایش DOXدر pHهای مختلف با استفاده از اسپکتروفتومتر UV-vis اندازه گیری شد. کاهش مقدار منفی پتانسیل زتا نانوذرات TA@HT@Fe۳O۴ پس از بارگذاری با DOX و طیف FT-IR نانوذرات DOX/TA@HT@Fe۳O۴، بارگذاری DOX در نانوذرات TA@HT@Fe۳O۴را تایید نمود. مقادیر EE% و LC%، به ترتیب، در حدود ۵۱ و ۸ بهدست آمد. رهایش DOX از نانوذرات DOX/TA@HT@Fe۳O۴ به صورت وابسته به pH است و رهایش آن در ۱۶ ساعت اول سریع و سپس به طور مداوم تا ۱۲۰ ساعت آزادسازی DOX مشاهده شد. نتایج همولیز گلبول های قرمز رفتار زیست پذیری بالای نانوذرات TA@HT@Fe۳O۴ را نشان داد. سلولهای HCT۱۱۶ در معرض غلظتهای افزایشی اگزالوپلاتین ۰/۵ - ۴/۳) میکرومولار) قرار گرفتند و سلولهایی که قادر به رشد در حضور اگزالوپلاتین ۴/۳ میکرومولار بودند، به عنوان سلولهای HCT۱۱۶ مقاوم به اگزالوپلاتین (HCT۱۱۶/Oxa۴.۳) در نظر گرفته شدند. تصاویر میکروسکوپ فلوئورسنت و داده های فلوسایتومتری برداشت سلولی نانوذراتDOX/TA@HT@Fe۳O۴توسط سلولهای مقاوم را تایید نمود. نتایج آزمون MTT نشان داد فعالیت ضدتکثیری نانوذرات DOX/TA@HT@Fe۳O۴ علیه سلولهای HCT۱۱۶/Oxa۴.۳ وابسته به غلظت است. نتیجه گیری: نانوذرات TA@HT@Fe۳O۴ یک سیستم آزادسازی وابسته به pH میتواند به عنوان یک سیستم امن و موثر برای دارورسانی هدفمند به سلولهای بیان کننده گیرنده استروژن مورد استفاده قرار گیرد.

Authors

پریسا گنبدی

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،

راضیه جلال

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران، گروه تحقیقاتی سلولی و زیست مولکولی، پژوهشکده زیست فناوری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

طیبه چراغی شوی

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،

بتول اخلاقی نیا

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،

مریم سادات قاسم زاده

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،