ارزیابی اکولوژیکی سواحل خلیج چابهار با استفاده از معیار اکولوژیکی IUCN

مناطق ساحلی، نقش بسزایی در سلامت و حفظ اکوسیستم های دریایی دارند. این مناطق انواع زیستگاه ها را برای آبزیان در خود جای داده اند و محل زاد آوری، پرورش نوزاد آبزیان و یا محل تغذیه آنها هستند. ساحل خلیج چابهار به علت جایگاه خاص ژئوپلتیکی، ویژگی های خاص زیستی و قرار گرفتن در جوار آب های آزاد اقیانوسی، مورد توجه ارگان ها و نهادهای کشوری و بین المللی است در این منطقه، برنامه های زیربنایی، توسعه، و بهره وری، با سرعت فزاینده ای پیش می رود بنابراین ضریب آسیب پذیری، در این سواحل بسیار بالا است و احتمال وارد آمدن خسارات جبران ناپذیر زیستی افزایش یافته است. در این تحقیق توانمندی سواحل خلیج چابهار، با استفاده از شاخص های IUCN مورد ارزیابی قرار گرفت، و پس از تعیین درجه حفاظتی آن، راهکارهای مدیریتی موثر، به منظور حفظ توسعه پایدار در محدوده سواحل مذکور ارائه شد.

Keywords:

خلیج چابهار , IUCN , ارزیابی , حفاظت , راهکار مدیریتی