اثربخشی آموزش متمرکز بر تنظیم هیجان در تحمل پریشانی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارای والدین دچار سوء مصرف مواد

پریشانی روانی و فرسودگی تحصیلی از مولفه های روانشناختی تاثیر گذار در کاهش عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش متمرکز بر تنظیم هیجان در تحمل پریشانی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارای والدین (پدر) سوء مصرف مواد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول دارای والدین (پدر) دچارسوء مصرف مواد در آموزش و پرورش شهر مرند بود N=۵۷ طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های مقیاس تحمل پریشانی سیمون و گاهر DTQ و فرسودگی تحصیلی ABS برسو، سالانووا و شوفلی بود. ابتدا از ۵۷ دانش آموز پرسشنامه های فوق به عمل آمد، سپس تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان که نمره های بالاتری را در آزمون های مذکور کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش روش تنظیم شناختی هیجان را در طی ۱۲ جلسه نود دقیقه ای دریافت کردند. سپس از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. نتایج نشان داد آموزش متمرکز بر تنظیم هیجان در افزایش تحمل پریشانی و کاهش فرسودگی تحصیلی تاثیر دارد P<۰/۰۱ بنابراین نتیجه گیری می شود به منظور ارتقای وضعیت تحصیلی همچون دانش آموزانی از طریق کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش تحمل پریشانی می توان با استفاده از آموزش مهارت های تنظیم هیجان برنامه ریزی و اقدام نمود.

Keywords:

تنظیم هیجان , فرسودگی تحصیلی , پریشانی روانی , دانش آموزان