بررسی درمان شناختی در بهبود عملکرد زنان دارای اضطراب فراگیر و وسواس فکری شهر خرم آباد

اختلال وسواس فکری عملی به عنوان اختلالی مزمن که نیازمند تشخیص و درمان به موقع است در طی دهه های اخیر از جهت سبب شناسی، پدیدار شناختی و نیز درمان آن موضوع پژوهش های متعدد قرار گرفته است اما تنوع نشانه ها، پاسخ به درمان و هم آیندی با اختلالات متفاوت در افراد مختلف نشان می دهد ناشناخته های فراوانی پیرامون این اختلال وجود دارد که نیازمند پژوهش های گسترده تری است. سال های اخیر شاهد اجرای پژوهش های مختلفی با موضوع اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر علائم اختلال وسواس فکری عملی بوده که در قالب طرح های پژوهشی متنوعی انجام گرفته است. حجم جامعه آماری شامل زنان شهر خرم آباد می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۱۲۰۰ نفر انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های وسواس فکری عملی مادزلی، اختلال اضطراب فراگیر ( ۴ GAD Q - IV ) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد گروه های وسواس فکری با گروه گواه و نیز گروه اضطراب فراگیر با گروه گواه معنادار بوده است. به عبارتی شاید بتوان این گونه نتیجه گرفت که طرح واره درمانی باعث افزایش تحمل بلاتکلیفی می شود.

Keywords:

درمان شناختی , اضطراب فراگیر , وسواس فکری