تعیین چشمه های موثر بر کاهش میزان دید افقی با استفاده از تحلیل مولفه های اصلی:مطالعه موردی شهر تهران

در مقاله حاضر برای تعیین چشمه های کاهنده میزان دید افقی از روش تحلیل مولفه های اصلی استفاده شدهاست. برای این منظور داده های هواشناسی در سه ایستگاه همدیدی همراه با میزان غلظت آلاینده ها در سه ایستگاه سنجش آلاینده ها در شهر تهران استفاده شده است. هشت متغیر اولیه شامل سرعت باد، دما، رطوبت نسبی، غلظت مونوکسید کربن، ذرات معلق، ازن، دیاکسید گوگرد و دیاکسید نیتروژن به مولفه های اصلی تبدیل شده و سپس مقادیر ویژه مولفه های مختلف تعیین میشوند. نتایج تحلیل مولفه های اصلی نشان میدهد که تنها دو مولفه اول از مولفه های اصلی مقادیر ویژه بزرگتر از یک دارند که تقریبا ۶۰ درصد تغییرات متغیرهای اصلی را باعث میشوند. با اعمال چرخش وریمکس بر ماتریس مولفه های اصلی، متغیرهای با مقادیر همبستگی بیش از ۰/۶ به عنوان چشمه های کاهنده دید انتخاب میشوند. دسته اول چشمه های غیرمحلی کاهنده دید هستند که تنها آلاینده تاثیرگذار میزان بر دید، غلظت ذرات معلق موجود در جو است و بیانگر شرایطی است که ذرات گردوخاک توسط عوامل هواشناسی به منطقه منتقل میشوند. دسته دوم مربوط به گسیل در مقیاس محلی است که شامل آلاینده های مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن است که چشمه های گسیل صنعتی و حمل و نقل در منطقه شهری تهران را نشان میدهد و شامل گسیل آلاینده های ناشی از سوخت وسایل نقلیه موتوری، ترافیک و آلاینده های صنعتی است.

Keywords:

روش تحلیل مولفه های اصلی , دید افقی , آلاینده های جو.