اثر محلول پاشی نانو کلات آهن، روی و منگنز بر برخی خصوصیات کمی و کیفی سویا (.Glycine max L) تحت تنش کم آبی
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 14، Issue: 3
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 277
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-14-3_011
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
Abstract:
به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی ناشی از قطع آبیاری و عناصر ریزمغذی آهن، روی و منگنز بر خصوصیات کمی و کیفی سویا آزمایشی در دو سال متوالی (۱۳۹۴ و ۱۳۹۵) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی سویا رقم M۹ در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه اجرا شد. عامل اصلی تنش خشکی (آبیاری کامل، قطع آبیاری در مراحل شروع گلدهی، شروع غلاف دهی و شروع دوره پر شدن دانه) و محلول پاشی ریزمغذی ها (آهن، روی، منگنز، آهن+روی، آهن+منگنز، روی+منگنز، آهن+روی+منگنز و آب مقطر (شاهد)) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. برهمکنش تنش خشکی در مرحله غلاف دهی و عدم محلول پاشی نانوکلات ها منجر به کاهش بیشتر وزن هزار دانه (۳۰ درصد)، عملکرد دانه (۳۴.۹ درصد)، عملکرد زیست توده (۲۹.۵ درصد) و شاخص برداشت (۷.۶ درصد) نسبت به تیمار شاهد در شرایط آبیاری کامل گردید. در مقابل محلول پاشی آهن+روی این صفات را به ترتیب ۲۲.۹، ۶۱.۱، ۴۶.۵ و ۱۰ درصد افزایش داد و نسبت به دیگر تیمارها برتری داشت. افت درصد روغن در اثر تنش در مرحله پر شدن دانه شدیدتر بود. کمترین درصد روغن (۱۷.۴۷) از ترکیب تیماری بین عدم آبیاری در مرحله پرشدن دانه و عدم محلول پاشی و بیشترین از ترکیب تیماری آبیاری در تمام مراحل رشد و محلول پاشی روی+منگنز (۲۳.۷۳ درصد) به دست آمد، درحالی که بیشترین پروتئین دانه (۳۹.۵۷ درصد) از تیمار عدم آبیاری در مرحله پرشدن دانه و محلول پاشی روی+منگنز حاصل شد. نتایج آزمایش بیانگر این موضوع بود که اثر تنش خشکی در مرحله غلاف دهی و پر شدن دانه بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا بیشتر است و محلول پاشی آهن+روی در این مراحل با تعدیل بهتر اثر تنش بالاترین عملکرد دانه را تولید نموده است. تیمار ترکیبی آبیاری در تمام مراحل رشد و محلول پاشی روی+منگنز از بیشترین عملکرد دانه با میانگین ۳۷۰۴.۶ کیلوگرم در هکتار برخوردار بود.
Keywords:
Authors
محمدسعید وقار
استادیار، گروه زراعت، واحد قصرشیرین، دانشگاه آزاد اسلامی، قصرشیرین، ایران
سعید سیف زاده
دانشیار، گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
حمید رضا ذاکرین
استادیار، گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
سهیل کبرایی
استادیار، گروه زراعت، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
سید علیرضا ولد آبادی
دانشیار، گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :