ارزیابی و بهینه یابی شبکه باران سنجی و هیدرومتری استان البرز

در اکثر برنامه ریزی ها و طر ح های توسعه ای، متغیرهای هواشناسی نقش تعیین کننده ای را ایفا می کنند. میانگین  بارش سالانه ایران در حدود ۲۴۰ میلیمتر است که در مقایسه با میانگین بارش سالانه کره زمین که در حدود ۸۶۰ میلیمتر میباشد، بسیار کم است. پس خشکی در ایران یک واقعیت اقلیمی است. از این رو برنامه ریزی دقیق و مطالعه جامع برای بهره برداری بهینه از منابع آب در ایران اهمیتی خاص دارد. شناخت ویژ گی های نزولات جوی از نظر مقدار، توزیع مکانی و زمانی و احتمال رخداد مقادیر حدی، امکان بهره برداری مناسب از این ذخیره محدود را فراهم می کند. اولین اقدام برای اجرای پروژه های آبی، شناخت کلیه فرآیندهایی است که جریان آبهای سطحی را در سطح زمین ایجاد میکنند. اصول اولیه این شناخت آ اهی از آب و هوا و اقلیم منطقه و آشنایی با ویژگی های نززولات جوی است. لزوم استفاده از داده های بارند ی و دبی رودخانه ها در طرحهای آبی و برنامه ریزی های منطقه ای امری مبرم است. تنها در صورت وقوع بارش است که فرآیندهایی نظیر سیلاب، فرسایش، رسوب کذاری، آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی به وقوع میپیوندد. از اطلاعات بارندگی و دبی به طور معمول در مطالعات بیلان حوضه آبریز، تامین نیاز آبی یاهان، آنالیز دورههای خشکسالی و ترسالی، پیش بینی به هنگام سیلاب، طراحی عرض، عمق و شیب زهکشها، محاسبه تغذیه احتمالی آب های زیرزمینی و... استفاده به عمل می آید. به این ترتیب شناخت ویژگی های بارند ی و دبی همچون شدت و فراوانی بارندگی در اموری چون کاهش اثرات سیل، جلو یری از فرسایش خاک و دییر برنامه ریزی های منطقه ای ضروری است. لذا ارزش داده های بارندگی و دبی در مطالعات آب شناختی، مطالعات اقلیم شناسی و بررسی آب و هوای منطقه ای را نمی توان نادیده گرفت. با افزایش
پیچید ی و ارزش این مطالعات، لزوم مطالعه دقیق تر ویژ گی های بارش و دبی نیز بیشتر می شود. تشکیل و نزول بارند ی و جریان آب سطحی فعل وانفعالات پیچیده فیزیکی هستند و در بسیاری موارد، مشخصات این پدیده از مهم ترین فاکتورهای ورودی مدل های هیدرولوژیکی است. در نتیجه خطاهای اندازه گیری، خطاهای سیستماتیک در روشهای میانیابی و خطای استوکستیک به واسطه طبیعت بارندگی و دبی تصادفی بوده و دارای عدم قطعیت بوده است که بهترین روش بهبود کیفیت برآوردهای مکانی بارند ی و دبی، افا زایش تراکم شبکه های پایش است. جهت حصول حداکثر اطلاعات و بهره وری بهینه از ایستگاه ها، تعیین مکان مناسب آن ها ضروری است تا حداکثر اطلاعات ممکن دریافت و بیش ترین سطح محیط تحت پوشش قرار گیرد.