پاسخ گیاهچه های هیبرید ذرت به تنش شوری با استفاده از سیستم دفاع آنتی اکسیدان بر روی ژل پلی آکریلامید

به­ منظور ارزیابی پاسخ هیبرید­های ذرت به تنش شوری، آزمایشی به ­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال ۱۳۹۹ انجام گرفت. فاکتور اول سه سطح شوری صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار سدیم کلراید و فاکتور دوم شش هیبرید ذرت (SC۶۴۷، TWC۶۴۷، SC۷۰۴، SC۷۰۵، SC۷۰۶ و SC۷۱۵) بودند. نتایج حاصل از تجزیه الکتروفورزی روی ژل پلی آکریلامید هشت درصد نشان داد که به­ترتیب سه، دو و یک ایزوفرم برای آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، پراکسیداز (POX) و کاتالاز (CAT) مشاهده شد و برای هر نوار روی ژل میزان "مساحت × شدت" به­ عنوان فعالیت ایزوفرم­ آنزیم ­های آنتی‎کسیدان توسط نرم­ افزار MCID مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که وزن خشک گیاهچه ­های هیبرید ذرت تحت تنش شوری به­ طور معنی ­دار کاهش یافت. اما میزان مالون دی آلدئید (MDA)، پراکسید هیدروژن (H۲O۲) و فعالیت ایزوفرم­های SOD، POX و CAT افزایش معنی­ داری داشتند. همبستگی بین وزن خشک گیاهچه با فعالیت POX و CAT مثبت و معنی ­دار بود. تجزیه نشان داد که هیبریدهای ذرت در دو گروه مختلف قرار گرفتند. هیبرید TWC۶۴۷ با بیشترین وزن خشک گیاهچه، کمترین میزان MDA و بیشترین فعالیت آنزیم­ های آنتی‎کسیدان نسبت به سایر هیبریدهای ذرت مورد مطالعه از مقاومت به شوری نسبی بالایی برخوردار بود. نتایج حاصل نشان می­ دهد که هیبریدهای ذرت مقاوم به شوری از سیستم دفاع آنتی‎کسیدانی بالای برخوردار هستند.

Keywords:

Biomass , Electrophoresis , Enzyme , Isoform , Oxidative stress , آنزیم , الکتروفورز , ایزوفرم , بیوماس , تنش اکسیداتیو